Fréttir frá Kaíró

Jú, við erum enn hér í Kaíró. Hitinn að venjast en samt ekki. Er samt loksins farin að sofa almennilega á næturna. Murrið í loftkælingunni er ennþá meira pirrandi en hitinn þannig við sofum með opinn gluggann og njótum andvarans sem læðist inn ásamt umhverfishljóðum sem berast neðan af götunni. Bílflaut, mússík og jafnvel hófaglamur frá einstaka hesti eða asna að ógleymdri bæninni sem er útvarpað frá moskunni hér við hliðina rétt fyrir fimm á morgnana.

Smá- og stór erindum er lokið. Búið að láta yfirfara bílinn sem stendur notkunarlaus mestan part ársins. Búið að hitta fjölskylduna í matarboði sem Jahja frændi hélt af sinni alkunnu rausn. Þau Ítölsku komu í gærkvöldi og því ekkert lengur að vanbúnaði að þeysast niður að Miðjarðarhafinu og dvelja þar það sem eftir er ferðarinnar. Ég er farin að þrá að komast í sjóinn, kæla mig, þó svo ég viti að hann er ekki mjög svalandi hér um slóðir. Reyndar bara á við besta heitapott.

Náði þó að kæla mig aðeins í gær þar sem við Magda fórum á Hilton hótelið niður við Níl og komum okkur vel fyrir í sunlaugargarðinum. Yndislegt að fynna vatnið sem var í sundlaugar hita (28°c) umlykja sig og gefa líkamanum frí frá 40°c lofthitanum.

Í dag er það semsagt ferðalag eftir smáútréttingar. Vona það gangi vel. Maginn er kominn í smá hnút sem ég held ég geti rekið til glas sem ég drakk úr á markaðinumm í gærkvöldi. Ég vissi að ég væri að taka áhættu með að drekka úr glasi en hélt það væri skárri kostur en að drekka beint úr dollunni. En þetta er bara einn af föstu liðunum á að koma hingað í frí. Ég er semsagt; með seiðing í maganum og littla matarlyst, útbitin af moskito, fer þrisvar á dag í sturtu en svitinn perlar endalaust á líkamanum og rennur annaðslagið í dropum niður fótleggina og allt sem ég geri virðist vera á minkuðum hraða. Samt er eitthvað heillandi við þetta land og að vera hér.

Í sumarhúsinu er engin internet tenging. Ég veit því ekki hvort við komumst í samband næstu tvær vikurnar, læt vita af mér þegar við komum til baka

..... hendurnar á mér eru farnar að límast við lyklaborðið, þvöl, sveitt..... uffff!

Enn af ritgerðinni....

Jú, það er víst kominn júní. Ég er að leggja lokahönd á ritgerðaruppkastið sem ég skila af mér á sunnudaginn. Hefði viljað láta fara betur yfir hana áður en ég skila en þarf að sætta mig við að skila henni eins og hún er. Þó leikurinn sé gerður til að fá krídík frá leiðbeinandanum þá vill maður að sjálfsögðu að hún sé eins boðleg og hægt er. Ég er alveg að fá nóg af þessu. Langar til að fara að halda áfram í lífinu, snúa mér að öðru.

Erum að fara til Egyptalands á mánudaginn og verðum í 3 vikur. Mér finst þetta ekki beint tíminn til að fara í frí. Finst að ég ætti að vera hér heima og vinna. Mun samt sjálfsagt hafa gott af því að komast aðeins í burtu. Komum til baka í byrjun júlí og stoppum í eina viku áður en við komum til Íslands 20 júlí. Förum strax norður þar sem Inga systir er að fara að gifta sig. Stefnan er síðan sett á göngutúra í guðs grænni, umvafin fjölskyldu og vinum, rosalega sem ég mun hafa gott af fjallaloftinu fagurbláa.

Örari bloggfærslum verður hinsvegar ekki lofað fyrr en ég fæ ritgerðina til baka og sé hvort leiðbeinadinn minn hafi verið leiðinlegur eða ekki. Ég læt vita þegar þar að kemur. Þangað til ... ætla ég að reyna að njóta sumarleifisins eftir bestu getu. Hlakka svo til að sjá sem flesta á Íslandi í sumar.