Meira af bókasafninu

Á bókasafninu eru um 13 borð, hvort með 8 plássum. Á hverju borði eru tveir vígalegir grænir lampar í stíl við grænann dúkinn á gömlu viðarborðinu. Spjaldskrá safnsins er fyrir löngu komin á rafrænt form en gömlu spjaldskrárnar standa hér enn á víð og dreif og gefa safninu ákveðinn sjarma. Þessar skrár geta nú reyndar enn komið sér vel sællar mynningar þegar tölfukerfið á mannfræðisafninu hrundi og komst ekki í gang aftur fyrr en vikum seinna. Einnig eru lágir rekkar meðfram veggjum og frístandandi á gólfinu líka ásamt tveimur löngum rekkum fyrir miðju sem skarta því tímaritaefni sem komið hefur út síðastliðinn mánuð og er uppfærður í hverri viku.

Fólkinu sem sækir bókasafnið er hægt að setja í tvo hópa. Það eru háskólanemarnir sem fjölgar eftir því sem á líður önnina. Þetta eru mest náttúrufræði nemar. Enda bókasafn sem sérhæfir sig í þeim málum. Þetta er fólk sem kemur úr ýmsum áttum, bæði ljóst, dökt og gult á hörund. Enginn gengur hinsvegar um á hælum og klæðnaður er ekki það nýjasta sem maður sér í tískuhúsum borgarinnar.

Svo eru það eftirlauna hópurinn. Hinn gerð gestanna. Þeir eru alltaf jafn margir á hvaða árstíma sem er. Prósentuhlutfall þeirra fer því eftir hvar á önninni háskólinn er. Þetta eru allt frá skeggjuðu flauelsbuxna og prjónavestis týpunni í yngri kantinum, sjálfsagt ekki komnir á eftir laun enn upp í hvíthærða herramenn sem sitja umkringdir stórum gömlum skruddum með fátt annað sér að vopni en yddaðann blíant.

Þessi seinasti hópur virðist sniðgangast algerlega nýju tímaritin sem skarta glansandi kápum í miðjum salnum. En heldur sig mikið við tvö fremstu borð fyrir miðju. Þar eru líka þar til gerðir standar til afnota til hægindarauka þegar flétt er í allt of stórum ritum. Þetta er líka einu borðin í salnum þar sem áfastir eru 2 borðyddarar.