Léttir

Uppkastið komið í hendurnar á leiðbeinandanum mínum og kynningin sem ég var með á verkefninu á sama tilefni gekk vel. Fékk fínar spurningar frá öðrum sem vinna við sömu rannsóknarstofnun og ég. Spurningar sem fá mig m.a. til að hugsa hvar ég þyrfti að styrkja verkið og hvað er það sem vekur mesta áhuga annara. Sú gagnrýni sem ég býst við af leiðbeinandanum mínum er að fyrsti hlutinn sé of langur en sá þriðji ekki nógu vel unninn ennþá. Á fund með honum aftur 25 apríl. Þá kemur þetta allt í ljós hvert ég stefni næst í ritgerðinni.

Þó svo þetta hafi einungis verið uppkast af því sem ég er þegar búin með til að fá leiðsögn með framhaldið þá kom ótrúlegur léttir yfir mig í gær. Yndisleg tilfinning og hvetjandi. Marwan er kominn aftur heim frá Kaíró þar sem allt er að verða klappað og klárt fyrir brúðkaupið okkar. Ég fer svo út að kvöldi 27 mars til að leggja lokahöndina á undirbúininginn með Mögdu mömmu Marwans. Svo kemur íslenska hersingin seint á sunnudaskvöldinu 1 apríl.

Á laugardaginn hefst hin árlega mannfræði kvikmyndahátíð í gamla mannfræðisafninu. Ég er ekki búin að skoða dagskránna enþá en ég er alvarlega að hugsa um að sitja hjá í ár og slappa frekar af þessa viku, sofa, fara í göngutúra í sólinni, lesa, njóta vorsins með mannsefninu mínu og undirbúa mig fyrir að verða frú Soliman.