Helgin

Snobbveislan a föstudagsköldinu tókst ágætlega, maturinn reyndar ekki jafn góður og búast mætti við af jafn flottum veitingastað en það er langt síðan ég hef dansað jafn mikið og þetta kvöld. Veturinn sem er skollin á núna var ekki enn farinn að láta kræla á sér og gátum við því rölt um í næturblíðunni á eftir þrátt fyrir bera leggi og opna skó. Vegna fjölda áskoranna læt ég fylgja með mynd af kjólnum góða og dömunni sem klæddist honum.

Kvennakvöld íslenskra valkyrja í Frakklandi á laugardagskvöldinu var hinsvegar vítamínsprauta mánaðarins, og ekki veitir af svona rétt eftir hátiðarnar. 47 íslenkar konur mættu á svæðið víðsvegar frá þó svo flestar komi af Parísarsvæðinu. Þessi kvöld gera alltaf meiri og meiri lukku hvert ár og yrði ég ekki hissa að eftir nokkur ár reyndu landsbyggðar konur einnig að láta sig ekki vanta. Konur á öllum aldri, stærðum og gerðum, sumar búnar að vera einungis í nokkra mánuði og aðrar upp undir 45 ár og það eitt eigum við allar sameiginlegt að vera íslenskar og búa í Frakklandi. En allt eru þetta konur sem eru að gera merkilega hluti. Mikið af tónlistarfólki, myndlistarkonum og leikkonum, allskonar fræðingar og konur með hin ýmsu sérsvið. Þessi kvöld eru svo hressandi og skemtileg. Kristín sem stendur fyrir þessu á mikið hrós skilið fyrir framtakið.

Annars líða dagarnir hver af öðrum núna, skoða íbúðir, skoða brúðarkjóla og viðeigandi. Fer eitthvað minna fyrir ritgerðarskrifum. Skila inn fyrsta loka eintaki af ritgerðinni til prófesorsins míns áður en ég fer til Egyptalands í lok mars. Þarf kanski að stessa mig aðeins meira á þessu.